نقشۀ گنج
نقشۀ گنج
***
آدمها همیشه در جستجوی گنج بوده‌اند. در کارتون ها و فیلمهای قدیمی و حتی در زندگی واقعی. تاریخ پر است از لشکرکشی های نظامی و اقتصادی ای که برای بدست آوردن گنج انجام می‌شده. در انگلیسی به آن گولدراش Gold Rush می‌گویند.
مثلاً کسانی هستند که به دنبال برنده شدن در لاتاری هستند.
تقریباً تمام آدمهایی که به دنبال برنامه‌ریزی زیاد برای آینده هستند در همین تله افتاده‌اند.
تله ای ذهنی.
تله ای ذهنی که همواره آینده را بهتر از حال نشان می‌دهد.
حتی مذهبیون هم در چنین تله ای می‌افتند.
یعنی مسیری طولانی تا خدا را تصور میکنند. گنجی که از آن صحبت میکنیم برای آنها، همان بهشت است.
کیمیا گران یا همان شیمی‌دان ها هم همواره به دنبال طرحی برای تولیدِ بی‌نهایتِ طلا بوده‌اند.
پیران همواره به دنبال اکسیر جوانی بوده‌اند. شرابی که با خوردن آن جوان شوند.
شیعیان به دنبال امامی هستند که در آینده می‌آید و گنج عدالت را می‌آورد.
جستجوی گنج در طول تاریخ انسان، همیشه پررنگ بوده و هست.
این روزها هم کلاسهای موفقیت و پولدار شدن از همین تلۀ ذهن استفاده میکنند.
این بیزینس ها از این تلۀ ذهن که ترس و آز است استفاده میکنند.
سازمانهای بزرگ و کمپین های تبلیغاتی بزرگی با شعار پولدار کردن مردم شکل می‌گیرند.
مهمترین شعار کاندیداهای ریاست جمهوری شده پولدار کردن مردم!
اما چرا با این همه رشد و پیشرفت اقتصادی و افزایش رفاه، باز هم مردم به گنجی که دنبالش بوده‌اند نرسیده‌اند؟
در این میان انسانهای معدودی نقشۀ گنج را یافته‌اند و آن را به رایگان در اختیار همه گذاشته‌اند!
انسانهای بزرگی مثل بودا، مثل مولانا، مثل حافظ و خیلی های دیگر.
اینها نه تنها به منبع گنج دست یافتند بلکه نقشۀ رسیدن به گنج را هم رایگان همه جا نوشتند و فریاد زدند!
امروز هم خیلی ها هستند مثل اکهارت و سادگورو. آنها در کتاب و سخنرانی و هر فرصتی نقشۀ گنج را به آدمها نشان می‌دهند.
اما این گنج جایی درون خود توست! برای همین هم هست که تو باید خودت بیابی اش.
تمام بزرگان تا همینجا می‌توانند راهنمایی ات کنند. تا اینجا که بگویند در بیرون دنبال گنج نباش!
گنج در بیرون پیدا نمی‌شود.
حس های خوب، آرامش، آزادی، فراوانی، ثروت و تمام آنچه دنبالش هستی در بیرون نیست.
فقط کافیست برگردی به درون.
این برگشتن، یک لحظه بیشتر طول نمی‌کشد!
این گنج جایی فرای زمان است. پس برای رسیدن به آن نیاز به طی زمان طولانی نیست!
این گنج جایی فرای مکان است پس برای رسیدن به آن نیازی به طی مسیری طولانی نیست!
بعضی ها اسم این گنج را گذاشتند «خدا»
بعضی ها اسم این گنج را میگذارند «حضور»
خدا، حضور، لحظه، فنا، آزادی و تمام اسم‌هایی که میگذارند فقط یک راهنماست برای رسیدن به گنج.
اسم‌هایی که هزاران است و بی‌نهایت. دعای جوشن کبیر تعدادی از آنها را برشمرده.
بودا ترجیح داده سکوت کند!
چون سکوت خودش راهی است به گنج!
مولانا بارها از شکستن قلم گفته!
چون نوشتن از او ممکن نیست!
و برای همین، من هم سکوت میکنم!
و نوشتن از نانوشتنی را همینجا تمام میکنم!
نظرات