خود و دیگری!

زمان خواندن 2 دقیقه ***

 خود و دیگری!

***

یوگا یعنی یگانگی. یعنی یگانگی خود و دیگری. 

در مقابل، نفس یا ایگو یا ذهن هست که خود و دیگری را جدا می‌کند. 

در واقعیت و در یوگا اینچنین است:

رنج تو رنج دیگری است و رنج دیگری رنج تو. 

لذت دیگری لذت توست و لذت دیگری لذت تو. 

در مقابل نفس و ذهن تو این را وارونه جلوه می‌دهد. ذهنِ تو، تو را جدا تصویر می‌کند و توهمی چنین به تو القاء می‌کند که:

رنج تو لذت دیگری است و لذت تو رنج دیگری. 

ذهن این را به تو القاء می‌کند. حس تنهایی و جدا افتادگی را به تو می چشاند. 

ذهن میگوید لذت تو مساوی است با رنج دیگری پس تو جدا هستی. ذهن میگوید لذت نبر چون دیگری رنج می‌کشد. همینطور به تو میگوید باید رنج بکشی. 

ذهن با جداکردن تو از دیگری می‌خواهد تو همیشه در رنج باشی. 

ذهن میگوید قربانی باش ضعیف باش رنج بکش. 

رنج را برایت خوب جلوه می‌دهد. 

ذهن میگوید زندگی تو باید رنج باشد تا خوب باشد. 

می‌گوید باید سختی بکشی باید رنج بکشی باید سخت زحمت بکشی. 

ذهن رنج کشیدن را برایت مقدس می‌کند. تو را معتاد رنج می‌کند. 

اما حقیقت و واقعیت این است که رنج تو رنج دیگران است. تو مسوول هستی لذت ببری. تو مسوول هستی شاد باشی. تو از شادی دیگران شاد می‌شوی و از رنج دیگران رنج میکشی. 

اگر در خودت رنج ایجاد کنی رنج را می‌پراکنی. 

اگر در خودت لذت ایجاد کنی لذت و شادی را می‌پراکنی. 

بین تو و دیگری مرزی نیست. جدایی نیست. 

تو رنج بشر را تحمل می‌کنی. اما همواره در سرور و شکر و تسلیم می‌مانی. 

درست مثل عیسی. 

تو شفا بخش می‌شوی. تو نوع بشر را از رنج می‌رهانی. 

اگر کودک همسایه شاد باشد تو شاد می‌شوی. اگر کودک همسایه رنج بکشد تو رنج می‌کشی. 

مسولیت تو این است که شاد زندگی کنی. و این اولین قدم برای انجام مسوولیت تو در این دنیاست. شادی تو می‌شود شادی دنیا و دیگران. 

اگر مسوولیت اصلی خودت را بر عهده نگیری رنج می‌کشی و به دیگران و دنیا رنج می‌دهی. 

نگذار ذهن تو را گول بزند. شاد بزی. شاد باش. دنیا را شاد کن. شادی مقدس است. شادی وظیفه‌ی طبیعی و حالت طبیعی توست. 

رنج، توهم ذهن است. 

دیگری، هم توهم ذهن است. 

حقیقت یگانگی است. 

حقیقت توحید است.