ساختن با نوشتن
ساختن با نوشتن
***
اگر از امور مربوط به بقا که شامل خوردن و خوابیدن و تولید مثل هست عبور کنیم تازه می‌توانیم کمی از حیوانات متمایز بشویم. ذهن بزرگترین ابزار تمایز ماست.
ذهنی که همراه با حافظه و تخیل است. یک ابزار قدرتمند که ۹۹ درصد آدمها روش درست استفاده کردن از آن را بلد نیستند!
ذهن ما یک ابزار واقعیت مجازی است. تقریبا همه ی ما در یک دنیای واقعیت مجازی زندگی می‌کنیم. عینک های وی آر یا واقعیت مجازی روی چشممان داریم. اما نامريی است.
دنیا را از دریچه ی ذهنمان میبینیم. گذشته را دوباره هر روز میسازیم و آینده را تخیل می‌کنیم.
عده ی کمی از آدمها قادر هستند که این عینک را ببینند و کنار بگذارند.
به آنها میگویند آدمهای روشن بین! چون میتوانند واقعیت را فرای عینک ذهن ببینند.
هر چیزی که ما انسانها تولید کرده ایم ابتدا در ذهنمان ساختیم. تمدن ابتدا در ذهن آدمها ساخته شده و بعد در بیرون بوجود آمده.
هر چیزی که آدمها روی زمین ساخته اند ابتدا در ذهن درست شده.
اینجا هم کار من متفاوت نیست. من هم اینجا دارم چیزهایی با ذهنم میسازم. دنیایی را میسازم با استفاده از کلمات آن را در جهان پخش میکنم.
هرچه بتوانم به مبدا خلاقیت که درونم است بهتر متصل بشوم چیزی که میسازم اصیل تر و ماندنی تر خواهد بود. اگر آنچه میسازم با استفاده از توهم ذهن باشد همانطور نابود میشود.
قبلا برای کمک به حافظه مینوشتم. مثلا لیست کارهایی که باید انجام بدهم. اما الان توصیفی تر شدم. فرآیند فکر کردن را تبدیل به نوشته میکنم. گاهی احساسات هم با آن مخلوط میشود.
مدتی تمرین کردم که لیست ننویسم. با خودم گفتم اگر ذهنم نتواند کارهای مورد نیاز را در حافظه اش نگه دارد مشکلی وجود دارد! یا حافظه را باید تقویت کنم یا باید کارها را کمتر کنم.
مدیتیشن تنها راه برخورد درست با ذهن است. تنها راه آرام کردن ذهن. تنها راه درست استفاده کردن از ذهن.
این نوشتن ها برای من نوعی مدیتیشن است.
هر کسی میتواند مدیتیشن خودش را انتخاب کند. همان کارهای مربوط به بقا مثل نفس کشیدن یا غذا خوردن یا سکس یا خوابیدن میتواند موضوع مدیتیشن باشد.
کیفیت نوشته های من هم کاملا مرتبط با وضعیت آگاهی من در لحظات نوشتن است.
همیشه نوشته ها و چیزهایی که در بیرون میسازیم ارتباط مستقیمی با وضعیت ذهنی ما دارد. اگر ذهن من دراین لحظه در تعادل و آرامش باشد اینها در این نوشته منعکس میشوند و اگر ذهن من منکسر و نا آرام باشد هم در نوشته ها منعکس میشود.
تمام کارهای ما همینطور است.
هر کاری که در این دنیا انجام میدهیم مستقیما تاثیر گرفته از وضعیت فرکانس درونی و آگاهی ماست.
برای همین است که قبل از هر کاری لازم است کارکرد ذهن خودمان را بشناسیم.
قبل از هر کاری!
وقتی آدمها این کار را انجام ندهند یعنی به منبع آرامش درون متصل نباشند دور خودشان میگردند. مثلا تمام تکنولوژی ها تبدیل به بمب اتم میشود و چیزی که قرار بود باعث آسایش شود باعث نابودی میشود!
تکلیف و مسوولیت شخصی همه ی ما مشخص است! توجه به وضعیت درونی و نگه داشتن آگاهی در لحظه!
در یک کلام
حضور!
یا سکوت!
نظرات