یوگا در آمریکا -٣- پیوستن به سازمان
یوگا در آمریکا -٣
***
صبح روز چهارم! اینجا یک اتاق دو در دو دارم به همراه یک جنگل بزرگ در اطراف. دو وعده غذای گیاهی عالی در روز و امکان کار داوطلبانه و فضایی برای انجام یوگا و مدیتیشن! کلی هم آدم باحال اینجا هست که میشه باهاشون حرف زد!
تقریباً همون چیزی که لازم دارم. مابقی؛ کار کردن روی بدن و ذهن است. یعنی ساختن بدن و ذهن آنطور که می‌خواهم و بعد نتیجه‌ی آن می‌شود ساختن کل زندگی و ساختن کل جهان!
اینطوری می‌شود دنیا را تغییر داد! با تغییر بدن و ذهن خود!
اگر شما هنوز در فکر تغییر دیگران و جهان هستید بدون تغییر خودتان! زهی خیال باطل!
زیاد روی مود نوشتن نیستم ولی یک فکری هست که چند روزه ذهنم رو درگیر کرده. و اون رابطه‌ی ما با سازمان هاست. سازمان ها، شرکتها ساختارهای ذهنی هستند که ما آدمها می‌سازیم. بعد ما خودمان را عضو آن سازمان می‌کنیم. یک هویت کاذب می‌سازیم و با عضو شدن در آن هویت جمعی به یک هویت فردی می‌رسیم.
مثلا اگر کسی بپرسد کی هستی میگوییم در فلان جا کار میکنم. یعنی هویت خودمان را از هویت جمعیِ شرکت یا سازمانی که در آن عضو هستیم می‌گیریم.
سالها بود که پیوستن به یک هویت جمعی را دوست نداشتم. چند سالی اینجا و آنجا کارمند شدم ولی خیلی دلچسب نبود! سعی کردم هویت خودم را بسازم با ایجاد یک بیزینس شخصی. بیزینس برای کمک به افراد برای خرید و فروش املاک تجاری و مسکونی!
بعد‌ها به مفهوم مالکیت پرداختم و اینکه کل مفهوم مالکیت یک مفهوم ذهنی و کاذب است! در نهایت ما مالک هیچ چیز نیستیم. تمام مالکیت ها موقتی است. اگر هویت را از مالکیت زمین و اشیاء بگیریم با اشیاء هم هویت شده‌ایم و رنج را برای خودمان خریده‌ایم!
اکثر سازمانها در رقابت برای منابع درحال نابود کردن زمین هستند. کل سازمان های اقتصادی و درنتیجه آدمها در یک مسابقه برای بدست آوردن منابع درحال جنگیدن هستند. جنگیدن برای بدست آوردن سهم بیشتری از یک کره‌ی محدود زمین!
این جنگ به مدارس و خانواده ها هم کشیده شده و سیستم اقتصادی همه را از هم جدا کرده و همه در حال رقابت برای سهم بیشتری از زمین هستند. در حالیکه این هرگز به زندگی بهتر ختم نمی‌شود.
ما شیء نیستیم که با بدست آوردن اشیاء بیشتر رشد کنیم!
بر میگردیم به سوال من کیستم؟ که قبلاً از آن نوشته‌ام.
اینجا می‌رسیم به مفهوم کامیونیتی یا شرکت‌های غیرانتفاعی. یعنی خیر جمعی مهم‌تر از مالکیت شخصی. به نظرم مرحله‌ی بعدی رشد انسان بعد از کاپیتالیسم یا مالکیت شخصی می‌رسد به کامیونیتی یا خیر جمعی.
حال این که شما میخواهید عضو کدام سازمان باشید انتخاب آگاهانه ی شماست.
شما انتخاب میکنید که با پیوستن به سازمان های تجاری به تخریب زمین و خودتان بپردازید یا با پیوستن به سازمانهای غیرانتفاعی به گسترش آگاهی و یگانگی کمک کنید!
غم نان اگر بگذارد!
نظرات