ایگو و کار-١

زمان خواندن 2 دقیقه ***

 ایگو و کار

---

اینها عنوان های پیشنهادی بود. 

رابطه‌ی کار و ایگو

نفس و کار

ایگوی کار


کلمه‌ی مدرن ایگو معنی دقیقتری رو از کلمه‌ی مذهبی نفْس می‌رسونه. یعنی خود کاذب. خود ذهنی. خود پوچ. 

در دنیای جدید هرچقدر که اهمیت بودن کمرنگ شده به اهمیت انجام دادن اضافه شده. 

برای مبانی این بحث نوشته‌ی بودن در برابر انجام دادن یا دوگانه ‌ی بودن و انجام دادن رو نگاه کنید. 

با این سیستم دنیای جدید؛  این که چگونه هستی مهم نیست بلکه این مهم است که چه کاری انجام می‌دهی! 

در بعد اجتماعی هیچکس از حال درونی‌ات نمیپرسد بلکه همه می‌گویند «چه کار می‌کنی؟»

کمتر کسی می‌پرسد « مهم نیست چه کار می‌کنی، حال دلت چطور است؟ »

موفقیت فقط در بعد بیرونی اندازه‌گیری می‌شود. کمیت جایگزین کیفیت می‌شود. همه چیز تبدیل به عدد می‌شود. اعداد خشک و توخالی و پوچ. 


در این سیستم کاری که انجام می‌دهی برای تو ایگو درست می‌کند. ایگو می‌تواند مثبت باشد یا منفی. یعنی تعریف کاذبی از تو به خودت و دیگران می‌دهد. مثلاً مدیر یا رییس یک ایگوی کاذب مثبت است و سپور یا نظافتچی یک ایگوی کاذب منفی. یک سیستم سلسله مراتب ایگو در جامعه تعریف می‌شود. نتیجه این که کسی نمی‌تواند خود واقعی اش را به راحتی پیدا کند. 

همه به دنبال مدرک و ایجاد آن خود کاذب می‌روند. دکتر و مهندس می‌خواهند بشوند. یا اینکه صفرهای حساب بانکی را زیاد کنند و از روی آن صفر ها یک خود کاذب یا ایگو برای خودشان و دیگران درست کنند. 

البته گرفتن نقش های موقت برای انجام کارها به صورت محدود اشکالی ندارد و شاید لازم باشد اما نباید تا آنجا برود که تعریف ما با این نقش باشد. 

کیفیتِ بودن همیشه مهم‌تر از انجام دادن است. نوع بودن ما در هر لحظه مهم است. 

نوع بودن چیزی است مربوط به درون. 

انجام دادن چیزی است مربوط به بیرون. 

انکار کردن درون و پرداختن افراطی به بیرون می‌توانم بگویم بلای جدید برای بشر مدرن هست. 

این داستان تا به جایی میرسد که درآمد و رفاه چندین برابر می‌شود ولی کیفیت درون تغییر چندانی نمی‌کند. 

شادی و سُرور درونی آنقدر کمیاب می‌شود که همه انکارش می‌کنند. انگار چیزی به نام درون اصلا وجود نداشته باشد!


وقتی درون ات سرشار از سُرور باشد واقعاً اهمیت بیرون کم می‌شود. حتی اهمیت انجام دادن هم کم می‌شود. اگر هم کاری انجام بدهی ادامه‌ی سُرور درونی توست. تو کاری را برای کسب هویت کاذب یا برای بهتر کردن حال درونی‌ات انجام نمی‌دهی!


هر کاری حتی یک نوشتن ساده، برای کسب هویت نیست. برای تغذیه ‌ی ایگو نیست. نوعی جوشش درونی است. اصیل است. 




لینک نوشته ی دوگانه‌ی بودن و انجام دادن


https://mymindflow.blogspot.com/2022/06/blog-post_3.html



نظرات

برای تجربه‌ی کل نانوشتنی ها؛ لطفا فهرست موضوعی و زمانی بالای صفحه را ببینید!

دردِ خودپرستی

بچه دار بشویم یا نه؟

آنیچا! ... این نیز بگذرد!

ذهنِ بیش فعال

نقشۀ گنج

فیلم معنویِ Inside out

شکم، چشم، دل و ذهنِ سیر!

به خدا اعتقاد داری؟

برای تارا- آینده!

اگر خواستید بگو بیام