پُر نکردن خلأ
پُر نکردن خلأ
***
چالش این روزهای من اینه. پر نکردن خلأ!
ذهن از خلأ متنفره.
برای همین هست که ما در تمام لحظاتمون سعی می‌کنیم از این خلأ فرار کنیم. یعنی سعی می‌کنیم خلأ رو پر کنیم. خلأ ذهن برای این ترسناک هست که گفتگوها و احساساتی رو که دوست نداریم بالا میاره.
تنهایی، جزو ترسناکترین چیزهاست چون به خلأ نزدیکمون می‌کنه.
این روزها من در کلنجار با خودم سعی می‌کنم از خلأ فرار نکنم.
راههایی که فرار از خلأ حساب میشه برای من اینهاست:
- نوشتن
- چرخ زدن در اینترنت شامل اینستاگرام و یوتیوب و تلگرام و واتساپ
- گوش کردن به اخبار و پادکست و دیدن فیلم و کلیپ
- غذا خوردن و دوش گرفتن و امور مربوط به بدن
- حرف زدن و فکر کردن به دوستان و خانواده و اطرافیان
- گاهی کار کردن
- و مهمترین فرار از خلأ «فکر کردن» است.
فکر کردن، بزرگترین اعتیاد و بزرگترین فرار از خلأ هست. جالب اینکه نمیشه فکر رو به زور متوقف کرد. نمیشه سرکوبش کرد. نمیشه با جایگزین کردن یک فکر دیگه از بینش برد.
فکر کردن، فقط با مشاهده و آگاهی دقیق از فکر، قابل کنترل هست.
و اولش فکر ها با توجه کردن به آنها شدیدتر هم می‌شوند. این‌طور هست که تقریبا همه، از مشاهده و آرام کردن افکار ناتوان هستند و از آن فراری اند.
اما هرچه به افکار آگاه شوی بهتر است. ابتدا دچار خود درگیری شدیدی می‌شوی. ابتدا افکار شدیدتر می‌شوند. چون تا بحال از آنها فرار می‌کردی حالا بیشتر به آنها توجه می‌کنی. پس آماده باش که مورد هجوم امواج افکار قرار بگیری. بخصوص افکار منفی.
بعد از گذر از این طوفان ها، شاید آرامشی پیدا کنی. آن طرف تمام افکار.
مراقبه تقریباً همین هست. یعنی رفتن به سوی خلأ ذهن.
نظرات