تاثیر بیرون روی درون!
تاثیر بیرون روی درون!
***
شاید تا به حال بدانید که در حال یک آزمایش هستم. آزمایش تاثیر بیرون روی درون!
اما این یعنی چه؟
الان دارم امتحان میکنم که تغییرات در محیط بیرون چه تاثیری روی حال و وضعیت درونی من دارد. مثلاً نداشتن خانه! چون اولین محیط بیرونی برای ما شاید همان خانه باشد!
ببینید اگر دنیا را به دو قسمت بیرون و درون تقسیم کنیم یک اصلی وجود دارد. آن اصل این است که دنیای بیرون ابتدا باید از طریق حواس وارد سیستم عصبی ما بشود و بعد ما می‌توانیم آن را درک کنیم.
یعنی تمام دنیای بیرون ابتدا باید وارد دنیای درونی ما بشود و بعد می‌تواند درک شود.
پس در نهایت آنچه در درک ما می‌آید و تفسیر میشود تماماً در درون ماست.
حال اگر روی این دنیای درونی اشراف داشته باشی و بتوانی آن را کنترل کنی در واقع تمام آنچه در درک تو می‌آید را در دست کنترل خودت گرفتی.
البته این کار نیاز به تمرین و مراقبه های فراوان دارد. مراقبه شاید به سادگی درون-نگری باشد. وقتی درون را مشاهده کنی سازوکار آن تحت نظارت تو قرار می‌گیرد.
شرح و تفسیر و حتی تأثیر اتفاقات بیرونی هم تحت کنترل تو میشود!
این حالت مثلاً در داستان ابراهیم آمده که آتش بیرونی تبدیل به گلستان درونی می‌شد!
شرح و تفسیر ما از وقایع بیرون است که دنیای ذهنی ما را می‌سازد.
اگر تمرین کنیم که افسار این ذهن تفسیر کننده را بدست بگیریم دیگر هر اتفاقی بیافتد تاثیری روی درون ما ندارد!
اینجا میشود اصل اول تمرین درونی یوگای سبک ایشای سادگورو.
یعنی من تعیین کننده‌ی جهان خودم هستم! و کسی که تعیین کننده ی جهان خودش بشود می‌تواند جهان بیرون را هم تغییر بدهد!
کمی شبیه معجزه به نظر می‌رسد!
در همین راستا افرادی گفته‌اند دنیای بیرون اصلا وجود ندارد و تماما توهم است. این هم درست است. در مراحلی از رشد درونی آنقدر دنیای درون تو بزرگ و سرشار میشود که تمام دنیای بیرون در برابر آن سراب و خواب و توهم به نظر می‌رسد! در عرفان هندوستان به آن مایا می‌گویند! شبیه یک رویا! و وقتی از رویا بیرون بیایی بیدار می‌شوی! رویایی که خودت برای خودت ساخته‌ای و باور کرده‌ای!
رویایی که ذهن تو برایت ساخته! از هزاران تفسیر و تعبیر هایی که برای تو می‌سازد! ذهن تو دنیای بیرون را برایت واقعی جلوه میدهد!
خود توهمی برایت ایجاد می‌کند و تو را از خود واقعی ات دور می‌کند!
در نهایت دنیای بیرون نه تنها تاثیری روی دنیای درون ندارد بلکه اصلا وجود ندارد!
البته اگر به دنیای عظیم درون خودت متصل شده باشی!
اگر نانوشتنی درون خودت را پیدا کرده باشی!
آن وقت دیگر این بیرون دنبالش نمی‌گردی.
لابلای کلمات!
لابلای روابط!
لابلای اشیا!
دیگر در این دنیا دنبال آرامش و ثروت و لذت نیستی!
چون تمام اینها را به غایت خودش در درون خودت یافته‌ای!
نظرات